بررسی ارتباط بین عوامل شخصیتی و تفکّر انتقادی دانشجویان کارشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی 89-88

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین عوامل شخصیتی (روان نژندی، برونگرایی، باز بودن به تجربه، توافق پذیری، و مسئولیت پذیری)، و مهارت های تفکّر انتقادی (تحلیل، استنباط، استدلال قیاسی، استدلال استقرائی و ارزشیابی) و فاکتور های جمعیت شناختی (سن، جنسیت، رتبه قبولی در کنکور، رشته تحصیلی، وضعیت تأهل، یک یا دو زبانه بودن) در بین اعضای جامعه آماری انجام شده است. دراین پژوهش جامعه آماری شامل کلیه دانشجویانی است که در سال تحصیلی 88-89 در مقطع کارشناسی یکی از زیرگروه های دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی مشغول تحصیل بوده اند. برای سنجش تفکر انتقادی دانشجویان از آزمون مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا و برای سنجش شخصیت دانشجویان از آزمون شخصیتی (ffi-neo ) استفاده گردید. دراین پژوهش، روش نمونه گیری در دسترس مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس آمار ارائه شده از سوی معاونت آموزش دانشگاه، درسال تحصیلی 89-88 تعداد 1646 نفر تحت عنوان دانشجوی مقطع کارشناسی در 8 رشته تحصیلی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه به تحصیل اشتغال داشته اند که از این تعداد، 273 نفر مرد و 1373 نفر زن بودند. تعداد نمونه پژوهش بر اساس جمعیت جامعه آماری، با استفاده از جدول مورگان (310 نفر) تعیین گردید. برای تحلیل از روش های آمار استنباطی (t مستقل)، همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. در یافته های پژوهش بین مهارت های تفکر انتقادی و عوامل شخصیتی دانشجویان ارتباط معناداری مشاهده نگردید، اما بین مولفه باز بودن به تجربه و مهارت های تفکر انتقادی گروه نمونه پژوهش رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین نمرات مهارت های تفکر انتقادی دانشجویان رشته روان شناسی بالینی با نمرات دانشجویان رشته های روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، علوم تربیتی(گرایش های آموزش پیش دبستانی و دبستانی و گرایش آموزش کودکان عقب مانده ذهنی) تفاوت معنادار است. کلید واژه ها: عوامل شخصیتی، مهارت های تفکّر انتقادی، دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی